Osmaniye: Aydınlık İnsanların Şehri

Osmaniye’ye gezmek için gidilir mi bilmiyorum. Etrafta çok dolaşamadım. Yaylaları varmış; görülesiymiş ama benim pek vaktim yoktu. 6-15 Aralık 2019 tarihlerinde gerçekleştirilen kitap fuarına davet edildim. Üç de söyleşi yaptık. Hepsi iki güne sığdı.

Her şey bir yana; Osmaniye’de etkileyici bir misafirperverlik, aydınlanma ve kitap ilgisi var. “Osmaniye” dersiniz, “küçük bir Anadolu şehri” dersiniz ama oradaki insanların yüreği kocaman.

Davet için minnettarım. Organize için Okur Kitaplığına ve Osmaniye Belediyesine teşekkür ederim. Ama özellikle İlim, Sanat ve Kültür Derneğini (İLSANDER) anmalıyım. Bir grup güzel insan bir araya gelmiş ve toplumsal duyarlılıkla Anadolu’yu aydınlatmaya çalışıyorlar. Kadınlara, öğrencilere ve esnafa; kitabı, bilgiyi ve yardımseverliği anlatıyorlar.

Pazartesi sabah İLSANDER’de bir kahvaltı programında kadın okuyucularla bir araya geldik. Okuyan, eleştiren, değerlendiren, analiz eden, sorgulayan dinleyicilerdi hepsi. Yazdığım kitapları ve içindekileri benden daha iyi biliyorlardı. Yaklaşık üç saat tam bir fikir Agora’sındaydık. Konuştuk, tartıştık, değerlendirdik.

Tabi bunu yaparken kendi elleriyle yaptıkları muhteşem lezzetleri de tattık. Börekler, çörekler, yerel tatlar… Kadınlar beni gerçekten hayrette bıraktılar. Maşallah. Okuma ve ilme olan bu ilgiyi nasıl yeterince takdir edebilirim bilmiyorum.

Öğleden sonra Osmaniye Korkut Ata Üniversitesinden öğrencilerle buluştum. Kaptan Fantastik Filmini değerlendirdik beraber. Tecrübelerimi aktarmaya çalıştım. Küçük bir şehirde evrensel aydınlanmayı yakalamaya çalışıyor ve başarıyorlar.

Akşam da yine İLSANDER’de organize edilen bir konferansa katıldım. İki saat kadar medya, algı yönetimi ve manipülasyon hakkında konuşmaya çalıştım. Katılımcıların ilgi ve bilgisi beni mahcup etti.

Her üç söyleşinin ardında da Gerçekliğin Paradoksal Yenilgisi kitabımı imzaladım. Sanırım bir yazarı en çok mesut eden husus yazdıklarına ilginin daimi olması ve toplumsal aydınlanmaya minik de olsa bir katkı sunmada başarılı olmasıdır.

İlerleyen saatlerde yine gençlerle toplandık. Sohbet ettik, sazlı türküler söyledik ve çiğ köfte yedik. Daha ne olsun? 😊

Salı öğlen Osmaniye Kitap Fuarındaydım. Küçük şehirde fuarlar büyük yankı uyandırıyor. Şehre bir film gelmiş gibi oluyor. Sevinç ve coşkuyla karşılanıyor. Kitaplarla okurları buluşturan her şehre kocaman tebrikler…

Hasılı Osmaniye’den hiç unutamayacağım anılarla ayrıldım. Umarım tekrar o aydınlık insanlarla buluşmak nasip olur.