Kültür. Psikoloji. Seyahat.

Bir akademisyen ya da bilim insanının en büyük umutsuzluğu, topluma direk yansıyan, toplumda karşılığı olan üretimler yapmayınca ortaya çıkar. Ancak çalışmalarınızın karşılığının toplumsal anlamda faydalı olabileceğini anladığınızda iyi şeyler yapıyor olma onuru sizi yeniden motive eder. İşte böyle bir konferans için Antalya 'daydım.  Uluslararası Şiddet İçerikli Marjinallikle Mücadele Konferansı  için gelmiştim.  BM Türkiye ,  AB Şİddetle Mücadele Fonu , Birleşik Arap Emirliklerinden  HEDAYAH  adlı şiddetle mücadele kuruluşu ve TC Dişişleri Bakanlığı ortaklığında düzenlenen bir kongreydi. Dünyanın hemen her kıtasından katılımcılar vardı. DAESH ve diğer marjinal gruplara yönelik yapılan çalışmalar bir bir paylaşıldı ve somut karşılığı olabilecek müstakbel çalışmalar için fikir alış-verişinde bulunuldu. Benim için orda olmak çok anlamlıydı. Türkiye Medyasının Şiddet İçerikli Mücadeleye Etkisi isimli projemizi sundum. Karşımdakilerin ilgili alandaki profesyonel

Sağlık İletişimi ve Suriyeli Mülteciler Çalıştayı için İskoçya'ya geldim. Glosgow'daydım. Oranın ikinci büyük şehri... Her Birleşik Krallık şehri gibi puslu, yağmurlu ve hafif depresif bir havası var. Yine de tarihi yapıları, büyük meydanları ve yeşilliği için belirli bir süre katlanılabilir.  Diğer yandan özellikle yazmayı ve çizmeyi sevenler için müthiş üretken bir yer olabilir. Dolayısıyla akademisyenler için bulunmaz bir nimet... Keşke birkaç makale ve kitap yazacak kadar kalabilsek buralarda. Bu arada Suriyeli mülteciler ve şiddet mağduru kadınlar için yapılan çalışmaları görünce insan bir yandan seviniyor bir yandan üzülüyor. Dünyada bunca acı varken, meğer biz ne boş şeylere takıyor ve ne gereksizlikler için birbirimizi kırıyormuşuz. :( Leicester 2009-2014 yılları arasında İngiltere'nin en çok kültürlü şehri ve fakat nerdeyse orjinal İngilizin bulunmadığı Leicester'da kaldım. Türkler de oldukça çok. Dolayısıyla eski memleketi de ziyaret edeyim

Avrupa Sosyoloji Birliği Konferansı  için Atina'daydım.  ESA  (Avrupa Sosyoloji Birliği) sosyolojik araştırmalar için oldukça geniş katılımlı bir platform. Konferansalarına ciddi katılım oluyor. Akademik anlamda çok yönlü tartışmaların yapıldığı organizasyona hemen her ülkeden bilim insanı geliyor. Bu yıl on 13.'sünü düzenledikleri kongre için tarih ve kültür şehri Atina'yı seçmişlerdi.  Atina ilk başta "sıradan" gibi gelse de, sokalarında kayboldukça tarihi derinlikte kayboluyorsunuz. Üstelik birçok çok açıdan Türkiye'ye benziyor. Aç kalmıyorsunuz. İmam bayıldı, biber kızartması, baklava, dolma, sarma, cacık.. bizden olan harika lezzetler var.  Manastır meydanındaki camiyi, Agora kalıntılarını, çarşıyı ve milat öncesinden kalan tarihi sütunları gördükten sonra hemen alt sokaktaki restoranların birinde yemek yiyebilirsiniz. Sağda ve solda onlarca güzel lokanta var. Hafifçe canlı müzik çalan restoranların birinde hem dinlenir hem de etr

Türkiye'yi turlamak bu yıl nasip oldu biraz.  Alaçatı, Çeşme, Altınoluk, Kazdağları, köyler, Asos ve Çanakkale...  Muhafazakarlar neden bazı yerlerden geri duruyorlar ki? Aslında her yerde her renk olmalı ki alışmalı insanlar birbirine.  Mütesettir hanımlar kaygılarında haklılar doğrusu. Bizzat karşılaştığım örnekler var. "Bak burda da türemişler" diyenler oldu başörtülüleri görünce. Ama alışmak zorundayız birbirimize. Hem sevmek anlaşmak değildir ve mutluluk kusursuzlukla değil tahammülle mümkündür. Alaçatı evleri görülmeye değer. Dar sokaklar, kafeler, restoranlar, keyifli anlar...  Kazdağlarının enerjisi bol. İstanbullular için yeşil mi yeşil. Bir kaçış yeri. Çok bakir ve samimi köyler var... Çamlıbel, Pınarbaşı vd... Mıhlı Çayında  şelale altında yüzmeyi unutmayın. Tatlı su, leezetli ve keyifli...   Hasan Boğuldu  şelalesini çok sevmedim doğrusu ama görün bakın nasıl boğulmuş o Hasan.  "Nerde" mi "kaldım"?  Altınoluk

Gelmeyen, görmeyen varsa gelmeli hemen. Biraz Üsküp, biraz Granada, biraz Kurtuba bu şehir. İnanılmaz keyifli ve esaslı. UNESCO'nun dünya mirası listesinde. Akşamları türkülü, gündüzleri çarşı pazarlı, ikindileri esintili... Cinci han, Arasta çarşısı, kayamakamların evi ve daha bir sürü yer. Oturun, çay için, canlı musiki dinleyin. Nerde kaldım? Tabi ki buraya has bir yer olmalı. Yani bir konakta kalın ki iyice hissedin Safranbolu'yu. Ben Tabağ Ahmet Bey Konağında kaldım. Konağın gerçek sahipleri işletiyor burayı. Cengiz Bey ve eşi herkese "ziyarete gelmiş akrabaları" gibi davranıyorlar. Kocaman bir konak, kocaman yürekli insanlar. Konağa ayakkabısız giriliyor. Tertemiz. Banyoları küçük. E konaklarda kaçınılmaz. Dolap gibi bi kapıdan geçiyorsunuz. Size söylemeseler nerde olduğunu bulmazsınız. İstanbul'a yakın. Gelin ve yaşayın.

Bugün Muğla'daydım. KYK yurdunda Psikolji kampına katılarak bir konuşma yapmaya çalıştım. :) Gençlerin enerjisi süperdi. Hay bin yaşayın çocuklar. Buralarda oksijen bolluğundan olsa gerek kulaklarım bi türlü açılmadı. Malum İstanbul'da yeşilden ve ağaçtan bi haberiz. :( Fotoğraflara bi bakın isterseniz:

Izmir The public transportation was quite professional actually. Thanks to İzmir city hall for providing free access to public transportation for press card holders. For sure, every city has its own good and bad parts; at least most of the cities have. Izmir was  not as developed as I expected. Has many  non-urbanized areas and this really causes a negative impression both for the city brand and the authorities.  Interestingly Turkish political segmentation was visible there. As I have seen people r ad more leftist papers and books.  Stayed in  Smart Hotel  with 3 friends as I was there to conduct an EU project. The hotel was OK and the lady at the reception was so kind. But cannot tell this for all staff there since they did not cooperate much. Nevertheless deserves to stay: at the heart of the city, value for money and the breakfast.  We went to see the Clock Tower  and had a short chance to walk at Kordon,  seaside . Not more to tell. :(