Kültür. Psikoloji. Seyahat.

Daha önce bu blogda Giresun u yazmıştım. Ama o zaman sadece küçük şehir merkezini kaleme almıştım. Şimdi ise “Feride” türküsü eşliğinde dağ bayır dolaştık. Giresun da yaylalarıyla meşhur. Ama biz pek yayla dolaşmak istemedik. Liste uzundu ve bazı noktalardan fedakârlık yapmak zorundaydık. Kuzalan şelalesine doğru yola çıktık. Çok coşkulu akmasa da suyunda serinledik. Ama hemen yukarısındaki mavi göl muhteşemdi. Hem yüzülebilirdi hem de rengiyle insanda şaşkınlık yaratıyordu. Kayaların arasından akan maden suyu. Neler yaratmıştı Allah! Sonra şunu konuştuk. İnsan; doğadan, yeşillikten, ağaçtan yani gerçeklikten uzaklaştıkça Yaratıcı’yı da unutuyor. Çünkü Allah’ı hatırlatacak doğallık yerine insan üretimi “şeyler” dolduruyor etrafı. Düşünsenize İstanbul’u. Her tarafta koca koca binalar var. Hangimiz mesela binaya bakıp “Allah ne güzel yaratmış?” diyoruz? Ama yeşili, denizi, kayayı, şelaleyi ve kanyonu gördükçe içimizden bir “sübhanallah” zikri geçiyor. Ol nedenle aslımıza yani doğ

Artvin turuna Mençuna şelalesinden başladık. İyi de ettik. Harika yollardan geçerek şelalen'n aşağısına kadar ulaştık. Sonrası yürüme gidilecekti. Hava yağmurlu gibiydi. Ama çok yağmadı şükür. Çocukları çıkaramadık. Yorucuydu ama biz harika zaman geçirdik.  Size harika bir video çektim ve youtube yükledim. Buyurun gidiş ve dönüş .  Şelale sonra direk otele geçtik ama önce ertesi gün gezdiğimiz Karagöl ’ü de anlatayım. Bolu’daki Abant gölüne benziyor. Tam bir doğa harikası. Gidip manzara eşliğinde dinlenebilirsiniz. Sakın Mençuna şelalesine çıkarken Ortaca çifte köprüleri görmeyi de ihmal etmeyin. 1700’lü yıllarda taştan yapılmışlar. Derenenin üstünde müthiş heybetli ve estetik duruyorlar. Artvin’de Nerede Kaldık? Mençuna Şelalesinin ardından uzun bir yoldan otele doğru yola çıktık. Az tırsmadık değil. Tırmandık da tırmandık. En sonunda içine ayakkabı ile girilmeyen tepede bir ahşap otele vardık. MacahelGreenroof Otel çok keyifliydi. Bir aile işletmesi. Ahşap. Ayakkabı il

Nasip edene şükür. Nihayet Karadeniz'i de uzun uzun gezebildik. Yetti mi? Hayır tabi. Karadeniz öyle üç beş günde bitirilecek gibi değil. Biz yaklaşık on gün dolaştık ama benzer yerleri mecburen atladık. Yoksa en az bir on gün daha o yeşilliklerin içinde kaybolmalıydık; ama eminim artı on gün de yetmeyecekti :) Tadını çıkararak, şelalenin yanında çay içerek, bir tepede sohbet ederek geçirebilmek en güzeli olurdu. Ancak zaman azlığı nedeniyle gittiğimiz yerlere hızlıca bakıp oralardan hemen ayrılmak zorunda kaldık. Demem o ki özellikle İstanbul gibi yeşil ve temiz havanın çokça özlendiği bir şehirden geliyorsanız; Karadeniz illerine doymak pek mümkün değil. Yine de ne yapıp edin ara ara kaçın oralara. Rota  Seyahat öncesi sağlam bir rota ve zaman planlaması oluşturmak lazım. Peki buna her zaman uymak mümkün oluyor mu? Olmuyor tabi. Ama en azından takribi olarak da olsa ne zaman nereden ayrılacağınızı bilmek sizi biraz daha dikkatli davranmaya zorluyor.  Biz iki aile gittik. Tabloya,