Karadeniz Turu: Giresun

-

Daha önce bu blogda Giresunu yazmıştım. Ama o zaman sadece küçük şehir merkezini kaleme almıştım. Şimdi ise “Feride” türküsü eşliğinde dağ bayır dolaştık.

Giresun da yaylalarıyla meşhur. Ama biz pek yayla dolaşmak istemedik. Liste uzundu ve bazı noktalardan fedakârlık yapmak zorundaydık.

Kuzalan şelalesine doğru yola çıktık. Çok coşkulu akmasa da suyunda serinledik. Ama hemen yukarısındaki mavi göl muhteşemdi. Hem yüzülebilirdi hem de rengiyle insanda şaşkınlık yaratıyordu. Kayaların arasından akan maden suyu. Neler yaratmıştı Allah!


Sonra şunu konuştuk. İnsan; doğadan, yeşillikten, ağaçtan yani gerçeklikten uzaklaştıkça Yaratıcı’yı da unutuyor. Çünkü Allah’ı hatırlatacak doğallık yerine insan üretimi “şeyler” dolduruyor etrafı. Düşünsenize İstanbul’u. Her tarafta koca koca binalar var. Hangimiz mesela binaya bakıp “Allah ne güzel yaratmış?” diyoruz? Ama yeşili, denizi, kayayı, şelaleyi ve kanyonu gördükçe içimizden bir “sübhanallah” zikri geçiyor. Ol nedenle aslımıza yani doğaya dönüş gerek bize.


Mavi Gölde hayli vakit geçirdik. Sonrasında biraz daha yukarı çıkarak Kulukkaya köyünde Gırık Bahçede yemek yedik. Yöresel lezzetlerde meşhurlarmış ama biz akşama doğru gittiğimiz için pek bir şey kalmamıştı nedense. :( 

Elbette hızlıca Giresun kalesini de gördük ve bir çay molası verdik. Ama adaya geçemedik. Uzaktan çok cazip gelmedi.

Giresun’da Nerede Kaldık?

Uzun bir yolcuğun ardından Giresun’da da Ramada’da konakladık. Ramada Piraziz’de de aradığımızı bulduğumuzu söyleyemem. Personelin ikircikli davranışı hoş değildi. Gitmeden önce onca aramama rağmen beklentimizin karşılandığını düşünmüyorum. ☹ Odalar istediğimiz gibi değildi ama yine de Ramadaların hakkını yememek lazım. Fakat potansiyelleri çok daha fazla; o kesin.

Bir sonraki ile yani Trabzon’a gitmeyi unutmayın. 😉

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Upuzun bir kitap ve film listesi

-
Resim
Merhabalar, Kültürel ve entelektüel gelişimde ya da bakış açımızın oluşmasında, kitaplar kadar, filmlerin de yeri vardır.  Uzundur derslerimde, konuşmalarımda ve konferanslarda sinematik yapımlardan da kesitler ve replikler paylaşıyorum. Dinleyicilerin bazıları "Bir liste yapsanız?" diye rica ettiler. Ben de o gün bugündür ne zaman bir kitap okusam ya da bir film seyretsem listeye ekliyorum. Bakmayın "o gün bugündür" dediğime. Çok uzun sayılmaz aslında.  Fotoğrafta favori filmlerimden biri var: Özgürlük Yazarları. Hayatı anlamak için ailece seyredebileceğiniz muhteşem bir yapıt. Listeyi  buraya ekliyorum. Güncellenmeye devam edeceğim. İyi okumalar ve keyifli seyirler dilerim.  Takipte kalınız. 😉
Devamı

Bir Mum Yak

-
Resim
Özgürlük Yazarları" (2007) en sevdiğim filmlerden biri. Filim gerçek bir hikayeden uyarlama. Kahramanımız görevine yeni başlamış kadın bir öğretmen. İlk sınıfında çoğunlukla çeşitli biçimlerde ırkçılığa ve ayrımcılığa maruz kalmış öğrenciler var. Hayata dair umutları neredeyse kalmamış. Ama o bütün zorluklara göğüs geriyor. Öğrencilerin birbiriyle ve kendisiyle temas kurmasını sağlayarak onları yeniden hayata bağlıyor. Aşağıda seyredeceğiniz kesit de filmin en sevdiğim kısmı ve repliği. Öğrenciler, Anne Frank'ın günlüklerden çok etkileniyorlar. Sonra, ailesini Nazilerden saklayan Miep Gies adlı bir yazarı okuyor ve onu okula davet ediyorlar. Gies'in şu söyledikleri, "Her şeye rağmen iyilik yolunda neden mücadele etmeliyiz?" sorusunu çok güzel cevaplıyor. "Tek başıma ne yapabilirim ki!" mazeretini bir anda geçersiz kılıyor. Tam da İsmet Özel'in şiirindeki gibi yani: "Benim bu sası karanlığa zorla, zorlayarak tutuşmuş bir gül sıkıştırmak boynumun...
Devamı

Mutluluk muhteşem bi şey...

-
Resim
"After life" dizisinden çok bahsedildi. İzledim. Ama tavsiye eder miyim bilmiyorum.  Eşini kaybetmiş bir gazetecinin hayata tutunma hikâyesi... Ricky Gervais çok iyi yazmış, muhteşem bir oyunculuk sergilemiş ve başarılı yönetmiş. Psikolojik açıdan analiz edilesi önemli sahne ve replikler içeriyor. Hele danışan ve terapist arasındaki ilişki var ki derslerde "Terapötik ilişki ne değildir?" sorusuna tam cevap olur sanırım. Tatlı ve basit bir anlatıya sahip. Dramatik anlamda iyi olsa da komedi unsurunun sadece galiz ifadelerle verilmeye çalışılması hikayenin sıcaklığına zarar veriyor.  İngiltere'nin yeşilliği, hayatın yavaşlığı ve insanların birbiriyle ilişkideki sınırları ve kimi zaman sınırsızlıkları başarılı bir biçimde resmedilmiş.  Özellikle bazı replikler var ki tekrar tekrar dinlenilmeye değer: "Canım yanıyor olsa da dünyada kendi ufak köşemi biraz olsun daha güzel bir yer yapabileceksem hayat yaşamaya değer.” ve bu:   "Mutluluk şahane bir şey. O ka...
Devamı